இந்தியாவில், 1976 ஏப்ரலில் தேசிய மக்கள் தொகைக் கொள்கை (National Population Policy) பிரகடனப்படுத்தப்பட்டது. இக்கொள்கையானது நாட்டின் மக்கள் தொகை வளர்ச்சி விகிதத்தைக் கட்டுப்படுத்துவதையும், மக்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை மேம்படுத்துவதையும் நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தது.
இக்கொள்கையின் முக்கிய அம்சங்களில் ஒன்று, சுகாதாரம், ஊட்டச்சத்து மற்றும் பெண் குழந்தைகளின் கல்விக்கு அதிக முக்கியத்துவம் அளிப்பதாகும். ஒரு நாட்டின் மக்கள் தொகை கட்டுக்குள் இருப்பதற்கும், ஆரோக்கியமான தலைமுறை உருவாவதற்கும் இவை அடிப்படைத் தேவைகளாகக் கருதப்பட்டன. குறிப்பாக, பெண் குழந்தைகளின் கல்விக்கு முக்கியத்துவம் அளிப்பதன் மூலம், திருமண வயதை உயர்த்துவது, குடும்பக் கட்டுப்பாடு குறித்த விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துவது மற்றும் தாய்-சேய் நலனை மேம்படுத்துவது போன்ற இலக்குகளை அடைய முடியும் என்று நம்பப்பட்டது. ஊட்டச்சத்து குறைபாட்டை நீக்குவதன் மூலம் தாய்மார்கள் மற்றும் குழந்தைகளின் ஆரோக்கியத்தைப் பாதுகாப்பது, பிறப்பு விகிதத்தைக் குறைப்பதற்கும் இறப்பு விகிதத்தைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கும் அவசியமானதாகக் கருதப்பட்டது.
இக்கொள்கையின் நீண்டகால இலக்கு இறுதியில் இரண்டு குழந்தைகளைக் கொண்ட சராசரி குடும்ப அளவாக இருந்தது. அதாவது, ஒவ்வொரு தம்பதியரும் இரண்டு குழந்தைகளுடன் தங்கள் குடும்பத்தைக் கட்டுப்படுத்திக்கொள்வதன் மூலம், மக்கள் தொகை வளர்ச்சி விகிதத்தைக் குறைத்து, வளங்கள் மீதான அழுத்தத்தைக் குறைப்பது இதன் முக்கிய நோக்கமாகும். இது சிறிய குடும்பத்தை ஒரு சமூக மற்றும் பொருளாதார நன்மையாகப் பார்க்க ஊக்குவித்தது. மக்கள் தொகைக் கட்டுப்பாடு என்பது தனிப்பட்ட குடும்பங்களின் பொறுப்பு மட்டுமல்லாமல், நாட்டின் ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சிக்கும் அத்தியாவசியமானது என்ற கருத்தை இக்கொள்கை வலியுறுத்தியது. மேலும், குடும்பக் கட்டுப்பாடு முறைகள் குறித்த விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துதல், அவற்றை எளிதாகப் பெறக்கூடியதாக மாற்றுதல் மற்றும் குடும்பக் கட்டுப்பாடு சேவைகளை மேம்படுத்துதல் போன்ற நடவடிக்கைகளும் இக்கொள்கையின் கீழ் மேற்கொள்ளப்பட்டன.
0 Comments