ஏப்ரல் 13, 1919 அன்று அமிர்தசரஸில் நடந்த ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை, இந்திய வரலாற்றில் ஒரு இருண்ட அத்தியாயமாகும். இந்த கொடூரமான நிகழ்வு, பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் மிருகத்தனமான அடக்குமுறையையும், அதற்கு எதிராக இந்திய தேசத்தின் எழுச்சியையும் எடுத்துக்காட்டியது.
அன்றைய தினம், பைசாகி பண்டிகையை முன்னிட்டு, ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் ஜாலியன் வாலாபாக் தோட்டத்தில் கூடினர். இவர்களில் பலர் நிராயுதபாணிகள், பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள். எந்தவித முன்னறிவிப்பும் இன்றி, ஜெனரல் டயர் தலைமையிலான பிரிட்டிஷ் படைகள், ஒரே ஒரு வெளியேறும் வாயில் கொண்ட அந்த தோட்டத்தில் நுழைந்து, கூட்டத்தை நோக்கி கண்மூடித்தனமாக சுடத் தொடங்கினர். நூற்றுக்கணக்கானோர் கொல்லப்பட்டனர், ஆயிரக்கணக்கானோர் காயமடைந்தனர்.
இந்த படுகொலையின் கொடூரத்தை உலகிற்கு உணர்த்தும் வகையில், இந்தியாவின் தலைசிறந்த கவிஞரும், நோபல் பரிசு பெற்றவருமான இரவீந்தரநாத் தாகூர், பிரிட்டிஷ் அரசு தனக்கு அளித்த 'சர்' பட்டத்தைத் துறந்தார்.
இந்த செயல், பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் அநீதிக்கு எதிரான ஒரு சக்திவாய்ந்த எதிர்ப்பாக அமைந்தது. ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலை, இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்திற்கு ஒரு பெரும் உந்துதலாக அமைந்தது. இது இந்திய தேசிய இயக்கத்திற்கு புதிய உத்வேகத்தை அளித்ததுடன், பிரிட்டிஷ் ஆட்சிக்கு எதிரான மக்கள் போராட்டத்தை தீவிரப்படுத்தியது. இந்த நிகழ்வு, இந்தியர்களின் மனதில் ஆழமான வடுக்களை ஏற்படுத்தியதுடன், சுயராஜ்யத்திற்கான தாகத்தை அதிகரித்தது.
0 Comments